Ebanghelyo: Juan 6:60-69
Nang marinig ito ng kanyang mga alagad, marami sa kanila ang nagsabi: “Mabigat ang salitang ito. Sino ang makakapakinig dito?”
Alam ni Jesus sa kanyang sarili na nagbubulung-bulungan tungkol dito ang kanyang mga alagad kayat sinabi niya sa kanila: “Nakakaiskandalo ba ito sa inyo? Ano kayat mapansin n’yo ang Anak ng Tao umaakyat sa dati niyang kinaroroonan? Ang espiritu ang nagbibigay- buhay; walang bisa ang laman. Ang mga salitang binigkas ko sa inyo’y espiritu kaya buhay. Ngunit may ilan sa inyo ang hindi naniniwala.” Pagkat alam ni Jesus mula sa simula kung sinu-sino ang mga di maniniwala at kung sino ang magkakanulo sa kanya.
At sinabi niya: “Dahil dito kaya ko sinabi sa inyong walang makalalapit sa akin malibang ipagkaloob ito sa kanya ng Ama.”
Kaya mula noo’y marami sa kanyang mga alagad ang tumalikod at hindi na nagpatuloy sumama sa kanya. Sinabi naman ni Jesus sa Labindalawa: “Gusto n’yo rin bang umalis?”
Sumagot sa kanya si Simon Pedro: “Panginoon, kanino kami pupunta? Mga salita ng buhay magpakailanman meron ka. Naniniwala na kami at kilala naming ikaw ang Banal ng Diyos.”
Pagninilay
The first reading tells us of Joshua asking the people, who recently conquered the land promised to them, to make a choice: to serve Yahweh or to serve other gods. In the gospel reading, we are told of deceptional conclusion of the discourse of Jesus where the disciples have to make a choice, and many of them left. The second reading relates us to marital relations that demand decision to mutual love and mutual submission. The people of Israel responded to Joshua with a beautiful commitment and proclamation of faith: “Huwag nawang ipahintulot ng Diyos na tumalikod kami kay Yawe at maglingkod sa ibang mga diyos… Kaya paglilingkuran din namin si Yawe sapagkat siya ang ating Diyos.” When Jesus asks the twelve: “Gusto n’yo rin bang umalis?” Peter stood and proclaims a very beautiful proclamation of adherence: “Panginoon, kanino kami pupunta? Mga salita ng buhay magpakailanman meron ka. Naniniwala na kami at kilala naming ikaw ang Banal ng Diyos.” But this is not only a manifesto of faith. Our faith in Jesus calls to openness and docility to live the words of Jesus. We cannot only feast on the “food” brought by Jesus; we have to love, do justice and serve. While he invites us to come to him to find rest, he also asks us to carry his yoke (Mt. 11:29-30). There are exigencies of love. Paul, in the second reading, brings these exigencies of love in the context of marital relations: “Sundin ninyo ang isa’t isa alang-alang kay Kristo.” Obedience is a fundamental attitude of a Christian believer. There cannot be faith without listening to God obediently. Hindi maaaring magkaroon ng pagibig nang hindi ginagawa ang mga gawa ng pag-ibig.
© Copyright Pang Araw-Araw 2021